Yılbaşı yaklaştıkça karlı motifler süsler her tarafı, sokaklar, evlerin bir köşesine kondurulan yapay çam ağaçları, vitrinler. Yılın son gününe doğru bir geri sayım başlar, alışveriş telaşı, o gece için yapılan hazırlıklar, yeni yıla nasıl girersen bütün yıl öyle geçer söylenceleri alır başını gider. Sadece insanoğlunun icat ettiği takvim değişecek olsa da o gün bazıları için eğlenme bahanesi bazıları için umutların tazelenmesi anlamına gelir. Ama beklenmedik bir son da olabilir.
Kırmızı Kedi’nin yayınladığı Kar İzleri Örttü, yılbaşı günü gelen beklenmedik sonlarla buluşturuyor bizi. Yirmi yazar, yirmi öykü, yirmi cinayet… Bu kitapta usta kalemlerle her öyküde farklı nedenlerle, farklı yöntemlerle işlenen cinayetlerin izini sürüyoruz. İlk öyküden itibaren gerginlik, merak okurun peşini bırakmıyor. Kurbanlar ve katiller doğunun kar yüklü şehirlerinden Amerika’nın sıcak kumsallarına, İstanbul’un kalburüstü semtlerinden bir ıslahevinin avlusuna, geçmişten uzak geleceğe kovalıyor birbirini.
Ziu’nun Kar Küresi adlı öyküyle başlıyor kitap. Birbirlerine olan güvensizliklerini aşklarıyla örtmeye çalışan bir çiftle tanışıyoruz. Güneşli bir yılbaşı geçirmek için gittikleri ülkede zor bir sınavdan geçiyorlar. Öykünün sonunda şöyle bir soru aklınıza takılabilir; katil olabileceğini düşündüğünüz biriyle yaşamaya devam edebilir misiniz? Aşk bunun da üstesinden gelebilir mi?
Evcilik Oyunu ve Birkaç Damla Kan, iki arkadaşın hikâyesini anlatıyor, pespembe bir atmosfer içinde.
Gerçek Beni Öldürmek, gelecekten yazılmış bir öykü; küresel ısınma nedeniyle tek bir kar tanesinin bile yeryüzüne düşmediği bir zamandan. Altmış yıl sonra yılbaşı gecesi teknoloji marifetiyle yağdırılacak ilk kar cinayetlerin üzerini örtebilir mi? Çocuklarımızın hayatları boyunca sadece bir kez kar görebilecekleri, hiç kartopu oynayamayacakları, sadece sistemin yürümesi için çalışan insanların kendileri için sanal bir dünya yaratacakları bir gelecek de en az cinayetler kadar ürkütücü görünüyor.
Rüya, genç bir adamın hayallerini gerçeğe dönüştürüyor. Ama gerçek çoğu zaman hayal edildiği kadar güzel olmuyor galiba.
Noel Babayı Kim Öldürdü, o yılbaşı gecesi hayatının en güzel anılarını yeniden yaşamak isteyen adamın peşinden sürüklüyor bizi.
Yılbaşı Ateşi, suskun, kaybolmuş bir adamın düşüncelerini kavurup geçiyor.
Bir Cinayetin Tanıkları’nda, zarif boyunları süsleyen yakut bir gerdanlık, ayakkabı, parfüm, saat sahiplerinin kaderlerini paylaşıyor.
Julia’nın İstanbul’unda Bir Yılbaşı öyküsüyle geçmişe gidiyoruz. 1835 yılı Aralık ayında İstanbul’a gelerek altı ay kalan, daha sonra da anılarını yayınlayan Julia Pardoe’nin İstanbul’da geçirdiği zamandan esinlenerek kurgulanmış öykü dönemi, atmosferi, romantizmi başarıyla aktarıyor.
Hesaplaşma’da, çok sevdiği adamın o gece evlendiğini öğrenen Hande intikam planları yaparken kendini bir anda geçmişte başka bir hayatın hesaplaşmasını yaparken buluyor.
Karmen’de, ne yazık ki hemen her gün gazetelerde okuduğumuz kadına yönelik şiddeti kardan adamın içinden izliyoruz, tırnaklarımızda kurbanın kanıyla.
İlk’le bir ıslahevinde giriyoruz yeni yıla. Beş çocuk, katil mi doğdular, katil mi oldular… Kimin umurunda… Vicdan; kimi için güzel bir kadın, kimi için sızım sızım sızlayan bir şey kimi için hiçbir şey… Her hafta onlara bir şeyler öğretmeye gelen öğretmen… Kim daha suçlu? O yılbaşı günü ıslahevinin bahçesinde kar altında oynayan beş çocuğun mutluluğunun sırrı kimin vicdanını daha çok kanattı acaba.
Planlı Bir Cinayet, yitip giden bir aşkın ardından gelen umutsuzluk ve acıyla çerçevelenmiş bir hikâyeyi anlatıyor. Bence şu iki cümlede bütün duyguları özetliyor: “Kimse kimseyi sonsuza kadar sevmez. Herkesin kendi hayatı başlar bir gün.”
Kar simsiyah yağıyor bir sonraki öyküde, imzasız notlarla başlıyor her şey ve birden sona eriyor.
Bazen hiçbir şeyden emin olayız. Gördüklerimizden de görmediklerimizden de… Karanlık, gölgeler, zihnimiz bize oyunlar oynar, hayal gücümüz şahlanır, korkularımız canlanır. Tek Tanık da cinayetin tek tanığının korkularını, suskunluğunu, umarsızlığını ve yalnızlığını anlatıyor yazar.
Rapunzel’de aldatılan bir koca çıkıyor karşımıza.
Kırmızı Kar, bir anneanne-torun öyküsü. Birbirinden oldukça uzak iki kuşak acılarını ancak birbirlerinde sağaltabildikleri, ancak birbirlerinin gölgesinde nefes alabildikleri bir yaşamın ucunda kırmızı karın altında “oh” diyorlar.
Kiralık Yazar, hayatlarının birer “başyapıt” olabileceğini sanan zavallıların kapısını çaldığı bir yazarın, o hayatlarla oynadığı bir oyunu sahneliyor.
Vitoşa’nın Sırrı, gerçeküstü ögeler barındıran, yaşama gücünü içinde yıllardır beslediği intikam duygusundan alan bir adamın sorusuna cevap arıyor: “İntikam olmadan beni ne yaşatacak?”
Vera Ölmek Zorunda adlı öyküde Vera bir sırra ait olduğunu kendisi de bilmezken bu sırrı korumaya çalışan Meryem Hanım’ın hikâyesini okuyoruz.
Ve son olarak hayatta hiçbir şeyden emin olmayan, hep kaybeden olduğunu düşünen bir adamın içindeki bir başka kişilikle tanışıyoruz Doğum Sancısı’nda; öykü boyunca sürüyor bu sancı ve birden doğuyor içinde büyüttüğü şiddet.
Birkaç küçük ipucuyla anlatmaya çalıştığım kitabın öykücüleri; Aslı E. Perker, Ayşegül Çelik, Barış Müstecaplıoğlu, Cem Selcen, Doğu yücel, Ece Erdoğuş, Elif Tanrıyar, Gül İrepoğlu, Gülşah Elikbank, Hacer Yeni, Hakan Günday, İlknur Özdemir, Levent Mete, Menekşe Toprak, Mine G. Kırıkkanat, Nermin Yıldırım, Sibel Oral, Tuna Kiremitçi, Yazgülü Aldoğan, Yekta Kopan. Yazarların bazıları ilk kez öykü yazmış, bazıları bu türü ilk kez denemiş, bazıları zaten öykü ustası. Hepsi birbirinden farlı yirmi cinayet öyküsü... Yılbaşı ve kar öykülerin diğer ortak özellikleri.
Yılbaşı günü nerelere kar düşer bilinmez ama dileriz hiç cinayet işlenmez. Yeni yıl nasıl başlarsa öyle biter derler ya.