Yaşasın Bayram
![]()
"Nerde o eski bayramlar" demeyeceğim. Şimdi de seviyorum bayramları. İçim kıpır kıpır oluyor. Tatile falan da gitmiyoruz, İstanbul'dayız hemen her bayram. Sabah kahvaltımızı kayınvalidemlerde yapıyoruz, genellikle söylediğimiz saatten geç gidiyoruz. Bekliyorlar, yumurtalar haşlanmış, sofra donatılmış, Ömer'in sevdiği zeytinlerden alınmış, biz gelene kadar çay da biraz kararmış oluyor. Sonra anneanneme gidiyoruz, oğlum nenesinin elini öpüyor. O, kocaman ve kocamış bedeniyle, bin bir zahmet yaptığı yemeklerden tatlılardan ikram ediyor. Kim gelmiş, kim henüz gelmemiş, kim tatile gitmiş hepsini öğreniyoruz. Oğlum halının üzerinde evde asla yüzüne bile bakmayacağı kırık dökük oyuncaklarla, eski kutularla falan bir oyun yaratmaya çalışıyor kendine, hem de hiç şikayetsiz. Biz bağıra bağıra konuşuyoruz, her gün biraz daha az duyan kulaklarına. Dizilerden bahsediyoruz, seyretmesek de anneannem hepsinin kısa bir özetini yapıyor, kahramanlarla tanışıyoruz. Artizlerden magazin haberleri veriyor. Uzun zamandır görüşemediğimiz akrabalarla karşılaşıyoruz onun evinde. Bazısı çok yaşlanmış, bazısı çoluk çocuğa karışmış, çocuklar büyümüş, gençler evlenmiş. Yorgun ama mutlu, çok mutlu bırakıyoruz anneannemi ardımızda. Ziyaret ettiğimiz için teşekkür bile ediyor bize. Yolda hep aynı şeyi düşünüyoruz, bizi de ziyaret eden torunlarımız olacak mı. Akşam yemeği annemlerde, kardeşim de gelirse şenlikli, gürültülü, kahkahalı bir yemek yiyoruz. Herkes İstanbul'da ama mesafeler uzak, yollar bitkin düşürüyor. Eve dönüyoruz gecenin bir vakti, oğlum bayram harçlıklarını sayıyor, ben bir bardak demli çayın peşindeyim. Hepimiz bir kanepeye seriliyoruz yorgun. Bu bayramda da birlikte olabilmenin dayanılmaz huzuru var üzerimizde.
Bir de çaresiz bir hüzün. Bayramlarda kanayan yaralar, katmer katmer büyüyen özlem, umudun umutsuzluğa evrildiği akşamlar da var ne yazık. Keşke olmasa, bayramlarda herkes özlediğine kavuşsa ama... Belki bir gün bayramda olmasa da kavuşacaklar ve o günü bayram yapacaklar... Belki... Umarım... Umut hiç bitmemeli.
Olsun!
Yine de seviyorum bayramları, bayramlarda kavuşmayı...
Herkese iyi bayramlar!
"Nerde o eski bayramlar" demeyeceğim. Şimdi de seviyorum bayramları. İçim kıpır kıpır oluyor. Tatile falan da gitmiyoruz, İstanbul'dayız hemen her bayram. Sabah kahvaltımızı kayınvalidemlerde yapıyoruz, genellikle söylediğimiz saatten geç gidiyoruz. Bekliyorlar, yumurtalar haşlanmış, sofra donatılmış, Ömer'in sevdiği zeytinlerden alınmış, biz gelene kadar çay da biraz kararmış oluyor. Sonra anneanneme gidiyoruz, oğlum nenesinin elini öpüyor. O, kocaman ve kocamış bedeniyle, bin bir zahmet yaptığı yemeklerden tatlılardan ikram ediyor. Kim gelmiş, kim henüz gelmemiş, kim tatile gitmiş hepsini öğreniyoruz. Oğlum halının üzerinde evde asla yüzüne bile bakmayacağı kırık dökük oyuncaklarla, eski kutularla falan bir oyun yaratmaya çalışıyor kendine, hem de hiç şikayetsiz. Biz bağıra bağıra konuşuyoruz, her gün biraz daha az duyan kulaklarına. Dizilerden bahsediyoruz, seyretmesek de anneannem hepsinin kısa bir özetini yapıyor, kahramanlarla tanışıyoruz. Artizlerden magazin haberleri veriyor. Uzun zamandır görüşemediğimiz akrabalarla karşılaşıyoruz onun evinde. Bazısı çok yaşlanmış, bazısı çoluk çocuğa karışmış, çocuklar büyümüş, gençler evlenmiş. Yorgun ama mutlu, çok mutlu bırakıyoruz anneannemi ardımızda. Ziyaret ettiğimiz için teşekkür bile ediyor bize. Yolda hep aynı şeyi düşünüyoruz, bizi de ziyaret eden torunlarımız olacak mı. Akşam yemeği annemlerde, kardeşim de gelirse şenlikli, gürültülü, kahkahalı bir yemek yiyoruz. Herkes İstanbul'da ama mesafeler uzak, yollar bitkin düşürüyor. Eve dönüyoruz gecenin bir vakti, oğlum bayram harçlıklarını sayıyor, ben bir bardak demli çayın peşindeyim. Hepimiz bir kanepeye seriliyoruz yorgun. Bu bayramda da birlikte olabilmenin dayanılmaz huzuru var üzerimizde.
Bir de çaresiz bir hüzün. Bayramlarda kanayan yaralar, katmer katmer büyüyen özlem, umudun umutsuzluğa evrildiği akşamlar da var ne yazık. Keşke olmasa, bayramlarda herkes özlediğine kavuşsa ama... Belki bir gün bayramda olmasa da kavuşacaklar ve o günü bayram yapacaklar... Belki... Umarım... Umut hiç bitmemeli.
Olsun!
Yine de seviyorum bayramları, bayramlarda kavuşmayı...
Herkese iyi bayramlar!